سامانه‌های نامنظم به سامانه‌های فیزیکی اطلاق می شود که آرایش ذرات تشکیل دهنده آن ها فاقد نظم معمول است. در سامانه‌های نامنظم مغناطیسی، وجود دو نوع برهم‌کنش مثبت و منفی ریشه به وجود آمدن رفتارها‌ی غیر معمول و ظهور فاز‌ جدیدی از سامانه است که با پارامتر‌ نظم جدیدی شناسایی می‌شود. سامانه‌های نامنظم با برهم‌کنش‌های مرتبه بالاتر می‌تواند به تغییر در گذار فاز سامانه و دیاگرام فاز منجر شود. شبیه سازی این نوع سامانه دارای پیچیدگی خاص است و علاوه بر روش‌های رایج به الگوریتم‌های جدیدی برای یافتن نقاط تعادلی سامانه نیاز است. در این پایان نامه ضمن بررسی حل نظری سامانه‌های اسپین گلس با تقریب میدان متوسط و آشنایی با پارامتر نظم هم‌پوشانی، مسئله شکست تقارن همانند‌های یکسان مطرح شده است. همچنین مسئله تعمیم یافته برهم‌کنش های مرتبه بالاتر مورد مطالعه قرار گرفت و تلاش شد تا میزان اعتبار حل نظری با انجام شبیه سازی‌هایی به روش زنجیره مارکوف مونت کارلو و شبیه سازی تبرید جهت دار مورد مطالعه قرار گیرد. در پایان از مشخصه‌های فیزیکی به عنوان ابزاری جهت تشخیص و شباهت سنجی فاز های سامانه استفاده شد تا دیاگرام فاز سامانه را بازتولید کند و اعتبار این روش نوآورانه را در مقایسه با حل نظری تثبیت کند